Cel zabiegu
Celem zabiegu jest zmiana kształtu nosa.
Do zabiegu kwalifikowani są pacjenci chcący zmienić wielkość lub kształt nosa. Poza wskazaniami czysto estetycznymi w niektórych przypadkach plastyka nosa zewnętrznego jest niezbędna do uzyskania prawidłowego położenia przegrody nosa a tym samym pełnego udrożnienia nosa.
Pacjenci zwykle decydują się na operację korekty nosa (rynoplastykę) dlatego że:
- nos został złamany lub uszkodzony przez infekcję
- nos jest krzywy lub odchylony od urodzenia
- nos ma garba
- na grzbiecie nosa powyżej czubka pojawiło się szpecące zagłębienie
- nos jest zbyt długi lub za krótki
- czubek nosa jest zbyt gruby, okrągły lub niesymetryczny
- wraz z wiekiem nos zmienił niekorzystnie swój kształt – czubek nosa opadł
- oddychanie przez nos jest znacznie utrudnione z powodu skrzywienia przegrody i nosa zewnętrznego
Zalecenia przedoperacyjne
Leki, których przed zabiegiem NIE NALEŻY przyjmować!
Istnieją leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawienia w trakcie i po operacji plastyki przegrody nosa. Preparaty te zawierają m.in. kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (są to m.in. Acard, Polocard, Nurofen, Ibufen, Aspirin, Pyralgina, Ketonal itd). Podobne niebezpieczeństwo wiąże się ze stosowaniem leków przeciwzakrzepowych takich jak Heparyna, Warfarin i Plavix (klopidogrel). Leków tych nie należy przyjmować, co najmniej 7 dni przed operacją. Jeśli leki te przyjmujesz na stałe skontaktuj się z Twoim lekarzem internistą, który zmieni je na „bezpieczne” odpowiedniki.
Na 14 dni przed zabiegiem nie przyjmuj również preparatów zawierających Ginko Biloba, olej lniany, tran z wątroby dorsza, czosnek, żeń-szeń, dziurawiec czworoboczny, witaminę A i E w dużych dawkach.
Jeśli potrzeba rozważ konsultacje u lekarza pierwszego kontaktu.
W przypadku współistnienia nadciśnienia tętniczego bardzo ważne jest, aby przed zabiegiem operacyjnym zbliżyć wartości ciśnienia tętniczego do normy. Jeśli cierpisz na inne choroby przewlekłe [np. choroby serca i naczyń wieńcowych, płuc (astma oskrzelowa), gruczołu tarczowego, cukrzycę, zaburzenia krzepnięcia, niedokrwistość itd.] lub przebyłeś poważną chorobę (np. zawał mięśnia sercowego, gruźlicę) upewnij się wcześniej u swojego lekarza czy Twój aktualny stan zdrowia pozwoli przeprowadzić zabieg w znieczuleniu ogólnym (narkozie). Lekarz pierwszego kontaktu przed zabiegiem operacyjnym może skorygować leczenie współistniejących chorób.
Wymagane badania
Przed operacją wymagana jest ocena układu krzepnięcia krwi (APTT, INR), wykonanie ogólnego badania krwi (morfologii) oraz poziomu elektrolitów (Na+, K+).
Dodatkowo
Sugeruję zabrać do ubrania bluzki (koszulki itp.) z większym dekoltem lub rozpinane na zamek aby łatwo „przechodziły” przez nos z opatrunkiem.
LEKI i PREPARATY KTÓRE WARTO NABYĆ PRZED ZABIEGIEM
Przed zabiegiem można przyjmować preparaty uszczelniające naczynia krwionośne (np. Aescin) i smarować skórę twarzy kremem (maścią) z Arniką co zmniejszy wielkość wybroczyn krwawych po operacji.
Po zabiegu w związku z zatkanym nosem szybko i silnie wysycha błona śluzowa w jamie ustnej i gardle. Aby sobie pomóc należy dużo i często pić wodę niegazowaną lub soki oraz ssać cukierki.
Przebieg operacji
Korekta kształtu nosa (rynoplastyka) wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym (narkozie) co gwarantuje bezbolesność. Operacja ma różny zakres w zależności od istniejącego problemu estetycznego i może obejmować korektę w części kostnej (najczęściej usunięcie garba nosa, zwężenie nosa) lub/i chrzęstnej nosa (zmiana kształtu czubka nosa, skrócenie lub wydłużenie nosa, rotacja czubka). Często, w pierwszym etapie zabiegu korygowany jest kształt przegrody nosa w celu poprawy funkcji nosa.
Operacja w znacznym stopniu wykonywana jest wewnątrznosowo i nie pozostawia blizn na skórze pacjenta. U niektórych osób w celu osiągnięcia optymalnego efektu estetycznego należy wykonać tzw. rynoplastykę otwartą. Po korekcji nosa tym sposobem na skórze słupka nosa pozostaje niewielka, praktycznie niewidoczna po wygojeniu blizna. Pod koniec operacji do jamy nosa wkładany jest zwykle lekki opatrunek. W przypadkach w których wykonywane są osteotomie na nos musi zostać założony sztywny opatrunek zewnętrzny.
Czas trwania operacji: około 2-3.5h.
Zabiegi towarzyszące
Wraz z korektą kształtu nosa często wykonywana jest plastyka przegrody nosa.
Przebieg rekonwalescencji
Po rynoplastyce Pacjent pozostaje w szpitalu na pierwszą noc po zabiegu operacyjnym. Lekki opatrunek wewnątrznosowy wyjmowany jest następnego dnia. Jeśli zastosowane zostały płytki silastikowe to usuwane są one po około 7 dniach podczas wizyty kontrolnej. W tym czasie pacjent może okresowo mieć trudności z oddychaniem przez nos, co powodowane jest obrzękiem błony śluzowej oraz obecnością ww. płytek. Obrzęk w nosie wymusza oddychanie przez usta, co powoduje nieprzyjemne wysuszenie śluzówek jamy ustnej. Opatrunek zewnętrzny oraz szwy skórne usuwane są również na pierwszej wizycie pooperacyjnej. Szwy w przedsionku nosa ulegają samorozpuszczaniu i nie wymagają usunięcia.
Towarzyszący pacjentowi po zabiegu dyskomfort można zniwelować przy użyciu środków przeciwbólowych, dostępnych w aptekach bez recepty – optymalnie paracetamol. Dość często po zabiegu na powiekach dolnych pojawiają się wybroczyny oraz obrzęk, który ustępuje po kilkunastu dniach. Można przyspieszyć wchłanianie się siniaków smarując skórę np. preparatem Lioton1000 lub Auriderm oraz kontynuując przyjmowanie Aescinu. Alternatywą jest stosowanie w pierwszych 48 godzinach po operacji zimnych okładów na twarz.
Należy codziennie a najlepiej kilka razy dziennie smarować maścią lub czystą wazeliną skórę na słupku nosa oraz w przedsionku jamy nosa. Zalecane jest również aby po około 10-14 dniach od usunięcia szwów masować bliznę na słupku po wcześniejszym posmarowaniu jej maścią lub wazeliną. Masować słupek warto nawet przez 2-3 miesiące.
Przez co najmniej 1 miesiąc należy chronić nos przed urazem, a przez minimum 3 miesiące przed promieniowaniem UV. Do pracy zawodowej większość pacjentów powraca zwykle po ok. 10-14 dniach. Należy jednak ograniczyć aktywność fizyczną przez min 1 miesiąc (a nawet lepiej przez 2 miesiące) po zabiegu operacyjnym.
Możliwe powikłania
Każdy zabieg chirurgiczny może wiązać się z następstwami, które są wynikiem leczenia ale też mają prawo wystąpić po zabiegu oraz z powikłaniami, które choć nie są wynikiem błędu to są zdarzeniami niepożądanymi, niemniej należy się z nimi liczyć.
Znajomość tych niebezpieczeństw oraz ich przyczyn pozwala mi bezpieczniej przeprowadzić zabieg.
Wieloletnie doświadczenie, jakim dysponuję gwarantuje bezpieczeństwo, jednakże po operacji plastycznej nosa mogą wystąpić następujące powikłania:
Niegroźne i występujące dość rzadko:
- Krwawienie, może wymagać założenia opatrunku donosowego
- Formowanie się strupów, skrzepów, ewakuacja fragmentów tkanek, nieprzyjemny zapach
- Konieczność oczyszczania nosa i nakładania maści
- Rozwój zrostów wewnątrznosowych
- Dolegliwości o charakterze neuralgii
- Przejściowy brak węchu po zabiegu
- Przejściowe pogorszenie drożności nosa
- Obrzęk nosa
- Niewielka blizna na skórze nosa
- Ból nosa
- Przebarwienia skórne
- Wybroczyny w obrębie powiek
- Infekcja
Bardzo rzadkie, lecz kłopotliwe dla pacjenta:
- Masywne krwawienie
- Nie w pełni zadowalający efekt końcowy operacji
Powyżej wymieniono większość następstw i powikłań, które mogą wystąpić, ale w medycynie zawsze może dojść do sytuacji jeszcze nieopisanej związanej z nietypową anatomią lub nietypową reakcją organizmu pacjenta.
Proszę, aby ze wszystkimi pytaniami i wątpliwościami zgłosić się bezpośrednio do mnie.
Najczęściej zadawane pytania
Do rynoplastyki metodą piezo kwalifikują się pacjenci, którzy wymagają redukcji lub modyfikacji części kostnej nosa. Będą to osoby wymagające m.in. usunięcia garbu kostnego lub nierówności grzbietu, zwężenie środkowej części nosa oraz jego wyprostowania. Piezochirurgia nie jest odpowiednia do korekcji czubka nosa, który zwykle modeluje się przy użyciu szwów i przeszczepów. Piezo nie przetnie ani nie zmieni kształtu chrząstki.