Cel zabiegu

Celem zabiegu jest zmiana kształtu nosa.

Do zabiegu kwalifikowani są pacjenci chcący zmienić wielkość lub kształt nosa. Poza wskazaniami czysto estetycznymi w niektórych przypadkach plastyka nosa zewnętrznego jest niezbędna do uzyskania prawidłowego położenia przegrody nosa a tym samym pełnego udrożnienia nosa.

Pacjenci zwykle decydują się na operację korekty nosa (rynoplastykę) dlatego że:

  • nos został złamany lub uszkodzony przez infekcję
  • nos jest krzywy lub odchylony od urodzenia
  • nos ma garba
  • na grzbiecie nosa powyżej czubka pojawiło się szpecące zagłębienie
  • nos jest zbyt długi lub za krótki
  • czubek nosa jest zbyt gruby, okrągły lub niesymetryczny
  • wraz z wiekiem nos zmienił niekorzystnie swój kształt – czubek nosa opadł
  • oddychanie przez nos jest znacznie utrudnione z powodu skrzywienia przegrody i nosa zewnętrznego

Zalecenia przedoperacyjne

Leki, których przed zabiegiem NIE NALEŻY przyjmować!

Istnieją leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawienia w trakcie i po operacji plastyki przegrody nosa. Preparaty te zawierają m.in. kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (są to m.in. Acard, Polocard, Nurofen, Ibufen, Aspirin, Pyralgina, Ketonal itd). Podobne niebezpieczeństwo wiąże się ze stosowaniem leków przeciwzakrzepowych takich jak Heparyna, Warfarin i Plavix (klopidogrel). Leków tych nie należy przyjmować, co najmniej 7 dni przed operacją. Jeśli leki te przyjmujesz na stałe skontaktuj się z Twoim lekarzem internistą, który zmieni je na „bezpieczne” odpowiedniki.

Na 14 dni przed zabiegiem nie przyjmuj również preparatów zawierających Ginko Biloba, olej lniany, tran z wątroby dorsza, czosnek, żeń-szeń, dziurawiec czworoboczny, witaminę A i E w dużych dawkach.

Jeśli potrzeba rozważ konsultacje u lekarza pierwszego kontaktu.

W przypadku współistnienia nadciśnienia tętniczego bardzo ważne jest, aby przed zabiegiem operacyjnym zbliżyć wartości ciśnienia tętniczego do normy. Jeśli cierpisz na inne choroby przewlekłe [np. choroby serca i naczyń wieńcowych, płuc (astma oskrzelowa), gruczołu tarczowego, cukrzycę, zaburzenia krzepnięcia, niedokrwistość itd.] lub przebyłeś poważną chorobę (np. zawał mięśnia sercowego, gruźlicę) upewnij się wcześniej u swojego lekarza czy Twój aktualny stan zdrowia pozwoli przeprowadzić zabieg w znieczuleniu ogólnym (narkozie). Lekarz pierwszego kontaktu przed zabiegiem operacyjnym może skorygować leczenie współistniejących chorób.

Wymagane badania

Przed operacją wymagana jest ocena układu krzepnięcia krwi (APTT, INR), wykonanie ogólnego badania krwi (morfologii) oraz poziomu elektrolitów (Na+, K+).

Dodatkowo

Sugeruję zabrać do ubrania bluzki (koszulki itp.) z większym dekoltem lub rozpinane na zamek aby łatwo „przechodziły” przez nos z opatrunkiem.

LEKI i PREPARATY KTÓRE WARTO NABYĆ PRZED ZABIEGIEM

Przed zabiegiem można przyjmować preparaty uszczelniające naczynia krwionośne (np. Aescin) i smarować skórę twarzy kremem (maścią) z Arniką co zmniejszy wielkość wybroczyn krwawych po operacji.

Po zabiegu w związku z zatkanym nosem szybko i silnie wysycha błona śluzowa w jamie ustnej i gardle. Aby sobie pomóc należy dużo i często pić wodę niegazowaną lub soki oraz ssać cukierki.

Przebieg operacji

Korekta kształtu nosa (rynoplastyka) wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym (narkozie) co gwarantuje bezbolesność. Operacja ma różny zakres w zależności od istniejącego problemu estetycznego i może obejmować korektę w części kostnej (najczęściej usunięcie garba nosa, zwężenie nosa) lub/i chrzęstnej nosa (zmiana kształtu czubka nosa, skrócenie lub wydłużenie nosa, rotacja czubka). Często, w pierwszym etapie zabiegu korygowany jest kształt przegrody nosa w celu poprawy funkcji nosa.

Operacja w znacznym stopniu wykonywana jest wewnątrznosowo i nie pozostawia blizn na skórze pacjenta. U niektórych osób w celu osiągnięcia optymalnego efektu estetycznego należy wykonać tzw. rynoplastykę otwartą. Po korekcji nosa tym sposobem na skórze słupka nosa pozostaje niewielka, praktycznie niewidoczna po wygojeniu blizna. Pod koniec operacji do jamy nosa wkładany jest zwykle lekki opatrunek. W przypadkach w których wykonywane są osteotomie na nos musi zostać założony sztywny opatrunek zewnętrzny.
Czas trwania operacji: około 2-3.5h.

Zabiegi towarzyszące

Wraz z korektą kształtu nosa często wykonywana jest plastyka przegrody nosa.

Przebieg rekonwalescencji

Po rynoplastyce Pacjent pozostaje w szpitalu na pierwszą noc po zabiegu operacyjnym. Lekki opatrunek wewnątrznosowy wyjmowany jest następnego dnia. Jeśli zastosowane zostały płytki silastikowe to usuwane są one po około 7 dniach podczas wizyty kontrolnej. W tym czasie pacjent może okresowo mieć trudności z oddychaniem przez nos, co powodowane jest obrzękiem błony śluzowej oraz obecnością ww. płytek. Obrzęk w nosie wymusza oddychanie przez usta, co powoduje nieprzyjemne wysuszenie śluzówek jamy ustnej. Opatrunek zewnętrzny oraz szwy skórne usuwane są również na pierwszej wizycie pooperacyjnej. Szwy w przedsionku nosa ulegają samorozpuszczaniu i nie wymagają usunięcia.

Towarzyszący pacjentowi po zabiegu dyskomfort można zniwelować przy użyciu środków przeciwbólowych, dostępnych w aptekach bez recepty – optymalnie paracetamol. Dość często po zabiegu na powiekach dolnych pojawiają się wybroczyny oraz obrzęk, który ustępuje po kilkunastu dniach. Można przyspieszyć wchłanianie się siniaków smarując skórę np. preparatem Lioton1000 lub Auriderm oraz kontynuując przyjmowanie Aescinu. Alternatywą jest stosowanie w pierwszych 48 godzinach po operacji zimnych okładów na twarz.

Należy codziennie a najlepiej kilka razy dziennie smarować maścią lub czystą wazeliną skórę na słupku nosa oraz w przedsionku jamy nosa. Zalecane jest również aby po około 10-14 dniach od usunięcia szwów masować bliznę na słupku po wcześniejszym posmarowaniu jej maścią lub wazeliną. Masować słupek warto nawet przez 2-3 miesiące.

Przez co najmniej 1 miesiąc należy chronić nos przed urazem, a przez minimum 3 miesiące przed promieniowaniem UV. Do pracy zawodowej większość pacjentów powraca zwykle po ok. 10-14 dniach. Należy jednak ograniczyć aktywność fizyczną przez min 1 miesiąc (a nawet lepiej przez 2 miesiące) po zabiegu operacyjnym.

Możliwe powikłania

Każdy zabieg chirurgiczny może wiązać się z następstwami, które są wynikiem leczenia ale też mają prawo wystąpić po zabiegu oraz z powikłaniami, które choć nie są wynikiem błędu to są zdarzeniami niepożądanymi, niemniej należy się z nimi liczyć.
Znajomość tych niebezpieczeństw oraz ich przyczyn pozwala mi bezpieczniej przeprowadzić zabieg.
Wieloletnie doświadczenie, jakim dysponuję gwarantuje bezpieczeństwo, jednakże po operacji plastycznej nosa mogą wystąpić następujące powikłania:

Niegroźne i występujące dość rzadko:

  • Krwawienie, może wymagać założenia opatrunku donosowego
  • Formowanie się strupów, skrzepów, ewakuacja fragmentów tkanek, nieprzyjemny zapach
  • Konieczność oczyszczania nosa i nakładania maści
  • Rozwój zrostów wewnątrznosowych
  • Dolegliwości o charakterze neuralgii
  • Przejściowy brak węchu po zabiegu
  • Przejściowe pogorszenie drożności nosa
  • Obrzęk nosa
  • Niewielka blizna na skórze nosa
  • Ból nosa
  • Przebarwienia skórne
  • Wybroczyny w obrębie powiek
  • Infekcja

Bardzo rzadkie, lecz kłopotliwe dla pacjenta:

  • Masywne krwawienie
  • Nie w pełni zadowalający efekt końcowy operacji

Powyżej wymieniono większość następstw i powikłań, które mogą wystąpić, ale w medycynie zawsze może dojść do sytuacji jeszcze nieopisanej związanej z nietypową anatomią lub nietypową reakcją organizmu pacjenta.

Proszę, aby ze wszystkimi pytaniami i wątpliwościami zgłosić się bezpośrednio do mnie.

Najczęściej zadawane pytania

Na wizytę kwalifikacyjną podobnie jak na wizyty kontrolne można zgłosić się do CDT Medicus w Lubinie lub w przychodni Medix we Wrocławiu.
Przed operacją wymagana jest ocena układu krzepnięcia krwi (APTT, INR), wykonanie ogólnego badania krwi (morfologii) oraz poziomu elektrolitów (Na+, K+), kreatyniny oraz oznaczenie grupy krwi. U pacjentów powyżej 40 r.ż. należy wykonać badanie EKG, a u osób ze schorzeniami dróg oddechowych RTG klatki piersiowej i ew. spirometrię. Osoby chorujące na cukrzycę powinny mieć oznaczony poziom cukru we krwi.
Tak. Ułatwi to z pewnością ustalenie Twoich oczekiwań oraz ograniczeń na które należy się nastawić. Nie można jednak oczekiwać, że nos po operacji będzie identyczny jak na zdjęciu.
Jak najbardziej proszę o wstępny kontakt mailowy. Przed wykonaniem korekty nosa niezbędna jest jednak osobisty kontakt z lekarzem. Często, aby rozwiać wszystkie wątpliwości spotykam się z Pacjentem dwukrotnie przed operacją.
Najlepiej dla Pacjenta, aby podczas jednego zabiegu skorygować skrzywioną przegrodę nosa oraz zmienić kształt nosa zewnętrznego jeśli jest taka potrzeba. Inne rozwiązania mogą nie gwarantować równie dobrych efektów. Każda reoperacja jest zawsze trudniejsza. Kolejnym argumentem jest fakt, że Pacjent poddany jest tylko jeden raz narkozie.
W ostatnich latach popularna jest tzw. rynoplastyka farmakologiczna – zabieg wykonywany w gabinecie lekarskim i polegający na zmianie kształtu nosa za pomocą kwasu hialuronowego wstrzykiwanego pod skórę na nosie. Podany w ten sposób kwas hialuronowy umożliwia jedynie drobną korektę kształtu nosa i tylko w niektórych jego regionach. Nie da się tą metodą zmniejszyć nosa, zmienić kształt czubka czy usunąć garba. Kwas hialuronowy w żelu jest substancją wchłanialną co nie gwarantuje trwałych efektów. Jeśli jednak zależy Ci na niewielkiej zmianie i absolutnie wykluczasz operację to rozważ rynoplastykę farmakologiczną.
Wyniki badań wskazują, że nie powinno się wykonywać operacji plastycznych nosa poniżej 17 rż. Dopiero w tym wieku nos uzyskuje swój końcowy wygląd i wiadomo, że nie zmieni już istotnie aż do wieku podeszłego. Zdarza się, że ze względów funkcjonalnych podejmowana jest decyzja o wykonaniu operacji u pacjentów w młodszym wieku. Wówczas, w przyszłości można wykonać drugi zabieg mający na celu głównie poprawę wyglądu nosa.
Klasyczna tamponada nosa jest źle tolerowana a jej usunięcie jest zwykle nieprzyjemne. Z tego powodu stosuję nowoczesne opatrunki mało uciążliwe dla pacjenta.
Pacjent po operacji przegrody nosa powinien przyjmować w łóżku raczej pozycję z głową wyżej, a nawet pozycję półsiedzącą. Leżenie całkiem na płasko utrudnia spływ krwi żylnej z regionu głowy i szyi co może nasilać krwawienie z nosa i obrzęk.
Jeśli zmiana kształtu nosa wymagać będzie również wykonania osteotomii to jest prawdopodobne, że zabiegu pojawią się wybroczyny w powiekach.
Rzadko i praktycznie niezauważalne. Większość cięć podczas zabiegu umiejscowiona jest wewnątrz nosa dlatego powstałe blizny są niewidoczne. Po tzw. rynoplastyce otwartej pozostaje niewielka blizna w słupku nosa która zwykle jest całkowicie niewidoczna. Opisane wyżej masowanie słupka i blizny poprawia jej wygląd.
Aby złagodzić ból pooperacyjny najlepiej przyjmować paracetamol (w syropie, czopku lub tabletce) który dostępny jest w aptekach bez recepty. W przypadku silniejszego bólu skontaktuj się ze swoim lekarzem, który oceni Twój stan i ewentualnie wypisze receptę na inny lek. Staraj się jednak ograniczać przyjmowanie leków p/bólowych ponieważ pogarszają one krzepliwość krwi.
W wielu przypadkach tak. Decyzję podejmie lekarz.
Nie jest zalecane noszenie okularów przez około 1 miesiąc po operacji nosa jeśli wykonywana była osteotomia. Noszenie okularów w tym okresie może zmienić kształt nosa. W takiej sytuacji należy rozważyć zakup soczewek kontaktowych.
W trakcie zabiegu korekty kształtu nosa często równocześnie poprawiany jest kształt przegrody nosa czego efektem jest poprawa drożności nosa. Niestety zdarza się, że po nieprawidłowo wykonanym lub nadmiernym zmniejszeniu wielkości nosa po zabiegu drożność nosa jest gorsza. Wskazany jest umiar i odpowiednia technika.
Osteotomie, czyli złamania kości wykonywane są podczas plastyki nosa przez lekarza w celu ich przesunięcia i ustawienia w pożądanym miejscu. Jeśli przesunięcie kości jest nieodpowiednio przeprowadzone to może skutkować pogorszeniem drożności nosa. Osteotomie są jednym z podstawowych elementów rynoplastyki. W wielu sytuacjach ich wykonanie jest niezbędne a nawet konieczne. Nie należy się ich bać…
Delikatny wysiłek fizyczny można rozpocząć po 14 dniach, większy raczej po miesiącu a nawet dwóch. Sportów kontaktowych i siłowni należy unikać przez kilka miesięcy.
Jeśli wykonywana była tzw. rynoplastyka zamknięta to użytych szwów nie trzeba usuwać. W przypadku rynoplastyki otwartej szwy usuwane są po ok 5-7 dniach.
Bardzo szerokie otwieranie ust (np. podczas jedzenia jabłka) nie jest zalecane tuż po operacji. Niektórzy pacjenci przez kilka tygodni po zabiegu odczuwają sztywność górnej wargi co utrudnia uśmiechanie się. Inni skarżą się na pogorszone czucie w górnych zębach (jedynkach). Dolegliwości ustępują po kilku kolejnych tygodniach.
Po około 7 dniach usuwany jest opatrunek zewnętrzny. W tym momencie nos powinien wyglądać już dobrze, choć wciąż będzie obrzęknięty. Gdzieniegdzie mogą utrzymywać się jeszcze wybroczyny i małe siniaki które są łatwe do ukrycia. Po 14 dniach obserwator nie dostrzeże śladów wykonania operacji. W odczuciu pacjenta nos może być obrzęknięty nawet przez kilka miesięcy po operacji. Obrzęk najdłużej utrzymuje się w obrębie czubka nosa oraz w miejscu usuniętego garba.
Schładzać nos w pierwszych 48 godzinach po operacji. Przyjmować zalecane leki, smarować skórę policzków i powiek dolnych maścią (patrz wyżej). Zaprzestań palenia tytoniu na 14 dni przed i co najmniej 14 dni po zabiegu. Śpij z lekko uniesioną głową. Można zastosować suplementy diety zawierające Bromelinę i/lub Arnikę.

Do rynoplastyki metodą piezo kwalifikują się pacjenci, którzy wymagają redukcji lub modyfikacji części kostnej nosa. Będą to osoby wymagające m.in. usunięcia garbu kostnego lub nierówności grzbietu, zwężenie środkowej części nosa oraz jego wyprostowania. Piezochirurgia nie jest odpowiednia do korekcji czubka nosa, który zwykle modeluje się przy użyciu szwów i przeszczepów. Piezo nie przetnie ani nie zmieni kształtu chrząstki.